Boekverslag Vaslav

Titel: Vaslav
Auteur: Arthur Japin
Jaar van uitgave: zevende druk, 2011

Jaar van eerste uitgave: 2010
Aantal bladzijden: 371
Genre: psychologische roman

Samenvatting

De roman heeft vier delen. Deze worden genoemd naar de vier vertellers van deze delen.
Peter (blz. 13-121)
Sergei Diaghilev (blz. 125-214)
Romola (blz. 217- 295)
Peter (blz. 299-366)

Het boek gaat over Vaslav Nijinski, de beste balletdanser ooit. Nijinski is de laatste tijd met allerlei rarigheid bezig, zijn bedienden en vrouw vinden dat hij veel te veel over alomvattende en onvoorwaardelijke liefde praat. Zijn vrouw denkt dat hij door weer op te treden vanzelf weer ‘normaal’ gaat doen. Ze organiseert een benefietvoorstelling. De dag van de voorstelling probeert zijn jeugdliefde Sergej Diaghilev langs te komen, maar zijn vrouw voorkomt dat door persoonlijk naar hem toe te gaan en met hem te spreken. Later die dag, wanneer het gehuurde hotelletje is volgestroomd met gasten, gaat Nijinski drieëntwintig minuten lang stil op het podium zitten. Nadat zijn vrouw vertwijfeld naar hem toe komt om te vragen of hij wil beginnen, staat hij gefrustreerd op en zegt: “Nu zal ik de oorlog uitbeelden.” Woest begint hij te dansen en allen zwijgen van angst en fascinatie. Opeens stopt hij met dansen en zegt: “Nu is het kleine paardje moe.” De voorstelling is afgelopen en al het gedoe er omheen wordt afgelast. Voor de rest van zijn leven danst Nijinski niet meer, noch spreekt hij. Zijn vrouw bezoekt allerlei psychiaters en dokters, maar niets helpt. Ook vluchten ze in de Tweede-Wereldoorlog nog voor de nazi’s.
Het boek, een soort biografie in een verhaalvorm, is niet het soort boek dat mij normaal aanspreekt. Toch vond ik dit boek heel interessant om te lezen, waarschijnlijk omdat het echt gebeurd is. Hierdoor zijn de personages ook heel goed, duidelijk en maken ze vrijwel logische keuzes. De opbouw van het verhaal was erg leuk, maar op zijn tijd ook wel verwarrend. Het slechtste aan de opbouw vond ik het feit dat het eigenlijke hoogtepunt van het verhaal, al halverwege werd verklapt. Een resultaat hiervan was wel dat je je afvroeg wanneer het nou eindelijk zou komen. Eerst zorgde dit voor spanning, maar later voor ergernis, omdat de nieuwigheid er wel af was. De gebeurtenissen in het verhaal waren niet bijster bijzonder verteld, maar vanwege het feit dat het echt gebeurd is, kan je er wel een extra dimensie in zien. Dat was leuk. Het taalgebruik in het boek was goed te begrijpen, het enige wat mij opviel was dat Japin er af en toe vrij filosofische teksten instopte, die soms klopten met het verhaal, maar even vaak voor een korte verbijstering zorgden.
Het motto van het verhaal is een citaat van Tolstoj: “Wil je gelukkig zijn, wees dan gelukkig.” Verder zit er aan het begin van ieder deel van het boek nog een klein citaat. Deel één: “JE MOET WORDEN WIE JE BENT!” van Nietzsche. Deel twee: “IK BEN GOD IN EEN LICHAAM. IEDEREEN HEEFT DAT GEVOEL, MAAR NIEMAND MAAKT ER GEBRUIK VAN.” van Vaslav Nijinski. Deel drie: “AL HET MOGELIJKE DOEN IS ONBELANGRIJK, HET ENIGE WAT TELT IS DAT JE HET ONMOGELIJKE VOOR ELKAAR KRIJGT.” van Sergej Pavlovitsj Diaghilev. Het laatste deel is weer van Nietzsche en luidt: “IK ZOU ALLEEN KUNNEN GELOVEN IN EEN GOD DIE DANST.”

Verwachting

Mijn verwachtingen van het boek waren vrij hoog. Mijn vader, moeder en mijn tante en oom hadden het boek allemaal gelezen en aan elkaar doorgegeven, omdat ze hem zo mooi vonden. Ook vriendinnen zeiden dat het een mooi boek was en dat je het in één keer uit wil lezen. Dus ik verwachtte er vrij veel van en was erg nieuwsgierig.


Thema en motieven

Het meest voor de hand liggen thema van dit boek is liefde. Het hele boek draait om Vaslav en om hoe hij zijn boodschap, onvoorwaardelijk en alomvattende liefde voor iedereen, aan de wereld brengt. Lise en Peter zijn al sinds hun jeugd bij elkaar en weten dus ook alles van elkaar. Peter verlangt af en toe naar een wat spannender, exotischer leven, terwijl Lise vooral gelukkig wil zijn met wat ze heeft. De liefde tussen Vaslav en Sergej en Vaslav en Romola laat de lezer ook nog nadenken over wat voor vormen van liefde er zijn en over hoe men die in de praktijk kan brengen. Vaslav zegt, wanneer hij zijn dochtertje wil ophalen van een soort internaat ook: ''Ik wil gewoon mijn dochter vasthouden!''  Dit zijn allemaal verschillende soorten liefde en laten zo heel mooi de verschillen en overeenkomsten tussen liefde zien.

Motieven:

• dansen
• liefde
• zorg
• het psychologische proces van het langzaam gek worden
• trots

Beoordeling

Ik vond het zeker een mooi boek. Het was niet zo dat ik hem in één keer heb uitgelezen, want steeds na het deel van Peter had ik wat moeite met het deel van Sergej. Dat vond ik het minst leuke deel van het boek. Ik vond het interessant te lezen om vanuit verschillende oogpunten te kijken naar de man waar het allemaal om draait, namelijk Vaslav. Ik vond het een intrigerend boek en ik was blij om te lezen hoe het uiteindelijk is vergaan met Vaslav. Ik vond wel dat het vrij lang duurde voordat het uitgesproken werd wat er nou met Vaslav gebreurde, ik voelde het al de hele tijd aankomen, maar het werd maar niet uitgesproken, dat vond ik wel een minpunt.